Bu çalışmanın amacı, rassal talebe sahip merkezkaç bir tedarik zincirindeki envanter politikalarını kontratlar aracılığıyla koordine etmektir. Ele alınan sistem, sınırlı üretim kapasitesine sahip çoklu bağımsız tedarikçi ve bir üreticiden oluşan iki kademeli merkezkaç bir tedarik zinciridir. Tedarikçiler stok için üretim yapmakta ve envanter yönetiminde temel stok yöntemini kullanmaktadır. Üretici ise sipariş için üretim prensibine göre çalışmaktadır. Tedarikçilerin kapasitesi sınırlı olduğu için, gerekli varsayımlar altında her tedarikçi bir  stok-için-üretim kuyruk sistemi olarak modellenmiştir. Ayrıca, her tedarikçinin ortalama bekleyen sipariş miktarı ve ortalama envanter seviyesi elde edilmiştir. Diğer yandan, üreticinin gelişlerarası sürelerinin yaklaşık dağılımı bulunmuş ve gerekli varsayımlar altında üretici bir  kuyruk sistemi olarak modellenmiştir. Bunun yanı sıra, üreticinin sistemindeki ortalama iş sayısı ve ortalama bekleyen sipariş miktarı hesaplanmıştır. Daha sonra, kuyruk modellerinden elde edilen performans ölçütleri kullanılarak merkezi ve merkezkaç modeller geliştirilmiştir. Bu modellerin eniyi çözümleri karşılaştırıldığında, sadece en düşük temel stok seviyesine sahip tedarikçinin koordine edilmesi gerektiği görülmektedir. Bu nedenle, sadece bu tedarikçi ve üretici arasında kontratlar hazırlanmıştır. Bu çalışmada transfer ödemesine dayalı üç farklı kontrat üzerine çalışılmıştır. Bu kontratlar, bekleyen sipariş maliyetini destekleme kontratı, Pareto iyileştirmeye dayalı transfer ödemesi kontratı ve maliyet paylaşımı kontratıdır. Her kontrat, koordinasyon yeteneği ve Pareto iyileştiren olup olmaması yönünden değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, üç kontrat da tedarik zincirini koordine etmektedir. Pareto iyileştirme göz önüne alındığında ise, maliyet paylaşımı kontratının her iki üye tarafından da tercih edilmesi beklenebilir.

Anahtar Kelimeler: Tedarik zinciri koordinasyonu, çoklu tedarikçi, kontrat, envanter politikası.