Dökme-taş korumalı kıyı yapıları, arkasındaki alanı şiddetli dalga ve akıntılara karşı koruyan yüksek maliyetli yapılardır. Bu tür yapılarda, maksimum dalga tırmanması, tepe yüksekliğini belirleyen önemli bir parametredir. Kapsamlı literatür incelemesinden görülmüştür ki, regresyon analizleri neticesinde bulunan Van der Meer ve Stam yaklaşımı, dökme-taş korumalı kıyı yapılarının kret seviyesini hesaplamak için ilgili birçok şartnamede tavsiye edilmektedir. Oysa regresyon analizi neticesinde bulunan bu denklemin sağlaması gereken birtakım önkabuller vardır. Bu kabullerden herhangi biri sağlanmıyorsa regresyon analizi neticesinde elde etmiş olduğumuz denklem taraflı sonuç verir ve hatalıdır. Bu kabuller sırasıyla doğrusallık, normallik, şartlı dağılımın ortalamasının sıfır olması, eşit varyans, iç bağımlılık ve ölçülerin hatasız olmasıdır. Van der Meer ve Stam tarafından elde edilen laboratuar verilerinin istatistiki analizleri yukarıda verilen 6 şart için yapıldığında test sonuçları göstermiştir ki Van der Meer ve Stam denklemi, mevcut hali ile regresyon analizi yapılma şartlarını sağlayamamaktadır. Bu yüzden bu denklem taraflı ve hatalı sonuç vermektedir. Bu çalışmada içerisinde hiçbir önkabul barındırmayan Bulanık Mantık yönteminden yararlanılmıştır. Nümerik hata kriterleri ve grafik gösterimler, Bulanık Mantık yönteminin, Van der Meer ve Stam yaklaşımından daha gerçekçi ve daha pratik sonuçlar verdiğini göstermektedir. Ayrıca, Bulanık Mantık yönteminin kıyı benzerlik parametresine bağlı bir geçiş bölgesi bulunmamaktadır. Bundan dolayı, geliştirilen Bulanık Mantık modelin kullanımı kolay ve pratiktir. Bu yüzden, bu çalışmada önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Bulanık mantık, regresyon analizi, kret seviyesi.