Sualtı Duyarga Ağları (SDA) insan eliyle tehlikeli veya olanaksız sayılabilecek sualtı görevlerinde kullanılırlar. SDA’lar okyanusbiliminde, deprem ve tsunami tahmininde, askeri uygulamalarda, okyanus petrol platformlarının gözetlenmesinde ve çeşitli birçok alanda kullanılabilirler. Sualtı duyarga düğümleri sabit bir platforma tutturulmuş olabilir veya su içersinde serbest halde yüzebilir. Su yüzeyinden metrelerce aşağıda yüzen duyarga düğümler, gezgin sualtı duyarga ağını oluştururlar. Duyarga düğümler okyanuslardan sıcaklık, akıntı hızı, tuzluluk ve görüntü kaydı gibi veriler toplarlar. Gezgin bir SDA’da, duyarga düğümler su yüzeyinin altında, akıntıyla birlikte hareket eder ve belirli bir olayı izlerler. SDA’larda en ciddi sorunlardan biri konumlandırmadır. Konum bilgisine, veri etiketleme ve konum-tabanlı yönlendirme protokollerinde ihtiyaç duyulur. Geniş ölçekli, üç boyutlu SDA’lar için, literatürde az sayıda konumlandırma protokolü önerilmiştir. Bu makalede, İner-Çıkar düğümlerle Konumlandırma (İÇK) ve Vekil Konumlandırma (VK) yöntemlerini tanıtıp, sözkonusu yöntemlerin başarımını önceden önerilmiş olan bir başka yöntemle karşılaştırmaktayız. Bu yöntem, Geniş Ölçekli Konulmandırmadır (GÖK). Bu üç tekniğin avantaj ve dezavantajlarını gezgin bir SDA için göstermekteyiz. Benzetim sonuçlarımız GÖK’ün yüksek konumlandırma başarısına sahip olduğunu, ancak bu yöntemin beraberinde yüksek enerji tüketimi ve ek haberleşme yükü getirdiğini göstermektedir. İÇK ise, yüksek konumlandırma başarımı, yüksek kesinlik, düşük enerji tüketimi ve düşük haberleşme maliyetine sahiptir. VK ise, kabul edilebilir konumlandırma başarımı, düşük enerji tüketimi ve daha az ek yük getirmekte, buna karşılık diğerlerinden daha düşük kesinlik sağladığı görülmektedir.

Anahtar Kelimeler: Sualtı duyarga ağları, konumlandırma, duyarga ağlar.