Bu çalışmada, Boğaziçi olgusu tarihsel perspektif içinde ele alınmış, Boğaziçi tarihi sit alanının fiziksel yok oluş süreci incelenmiştir. Kent ölçeğinde korumanın temeli, tarihsel kent dokularının fiziksel verilerinin, günümüz gereksinimleriyle bütünleştirilerek sürekliliğin sağlanmasıdır. Boğaziçi İstanbul’un Cumhuriyet Dönemi’nden günümüze kadar geçen sürede geçirdiği değişimden etkilenmiştir. Yerleşim alanlarının sınırlarının genişlemesi yanında bölgenin sosyo-kültürel yapısı da değişmiştir. 1970’lerden başlayarak Boğaziçi’nin korunmasına yönelik alınan kararlara rağmen, önüne geçilemeyen bir yasa dışı süreç yaşanmıştır. 1983 yılında çıkartılan Boğaziçi Yasasına rağmen alanın bozulma süreci devam etmiştir. Çalışmada, Boğaziçi’nin korunmasına yönelik bu yasal süreç yanında farklılaşan problemler içermeleri nedeniyle seçilen Büyükdere, Boyacıköy, Yalıköy ve Anadoluhisarı sit alanlarının mevcut korunmuşluk durumları incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Boğaziçi, kentsel koruma, boğaziçi yasası.