Bu makalede, Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgeleri’nin başlangıç evresi kentleşme sürecinin ilk aşaması olan Öncü Kent Dönemi’nin Ubaid (M.Ö.5000-3900) ve Uruk (M.Ö.3900-3100) dönemleri aydınlatılmaya çalışılmıştır. Bu dönemler kentleşmeyi etkileyen faktörler olan sosyo-politik, ekonomik ve teknolojik yapıları ve bir yerleşmeyi köy yerleşmesinden ayıran ve kent toplumlarının sosyal organizasyonundaki temel nitelikteki kentsel özellikler olan kurumsallaşmış merkezi otorite, yüksek seviyeli uzmanlaşma, belirgin sosyal tabakalaşma ve organize olmuş dış ticaret açısından incelenmiş ve bu dönem yerleşmelerinin niteliği ve bu bölgelerin kentleşme sürecinin başlangıç evresi olan Öncü Kent Dönemi’nin Ubaid ve Uruk Dönemleri’ndeki durumu irdelenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Kentleşme, öncü kent dönemi, ubaid dönemi, uruk dönemi.