Tasarlandıkları dönemlerin anlayışlarından olduğu kadar birbirlerinden de etkilenerek geliştirilen hayali projelerin yirminci yüzyılın yarısına gelinene kadarki en temel yedi özelliği kapalılık, toplumsallık, işlevsellik, durağanlık, sil baştanlık, düzenlilik ve buyurganlık olarak sıralanabilir. 1960’larda beliren ütopyacı anlayış sonucu, bu dönemde ortaya konan hayali projelerde bu özelliklerin çoğu farklı biçimlerde ele alınarak sorgulanmaktadır. Bu çalışmada 1960’lı yıllarda tasarlanmış hayali projeler bu kavramlar aracılığıyla ele alınıp, bu dönemde ortaya çıkan ütopyacı anlayışın genel özellikleri ve gösterdiği değişimler incelenmektedir. Toplumsallık ve düzenlilik kavramlarına yaklaşımda büyük değişimler gözlenmezken, kapalılık, işlevsellik, durağanlık, sil baştanlık ve buyurganlık kavramlarının uzağında durulmaya çalışıldığı görülebilir. Ütopyacı anlayışın 1960’lı yıllarda gösterdiği değişimlere bakarak, hayali projelerin belli değişmez özellikler doğrultusunda değil, tasarlandıkları dönemlere özgü yaklaşımlarla ortaya kondukları ifade edilebilir.

Anahtar Kelimeler: Mimarlık hayalleri, ütopya, hayali proje, 1960’lar.